Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Συλλαμβάνοντας το Democracy now!





Τις τέσσερις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, στο Σαιντ Πωλ της Μινεσότα έλαβε χώρα το συνέδριο του αμερικανικού Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ομιλητές ,μεταξύ των άλλων ήταν ο Τζορτζ Μπους, η γυναίκα του Λόρα, ο Ρούντι Τζουλιάνι και φυσικά ο( και επίσημα πλέον ) υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για την προεδρία Τζον Μακέιν. Μεγάλο αστέρι της βραδιάς αποδείχτηκε η υπερσυντηριτική-υπερχριστιανή-υπεραμερικάνα- Σάρα Πέιλιν, υποψήφια για τη θέση της αντιπροέδρου. Την τέταρτη μέρα ο Μακέιν αποδέχτηκε, ευτυχώς, το χρίσμα και όλα πήγανε καλά.
Έξω όμως από το συνέδριο, μαζεύτηκε ένα πλήθος διαδηλωτών το οποίο προσπάθησε να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα. 12.000 άνθρωποι (αριθμός της αστυνομίας, τον κανονικό δεν τον γνωρίζουμε ) , από βετεράνους του Ιράκ μέχρι αναρχικούς, διαδήλωσαν κατά του πολέμου και κατά του ενδεχομένου της συνέχισης του για 4 ακόμη χρόνια, με την επανεκλογή ενός Ρεπουμπλικάνου προέδρου. Τα διάφορα μικροεπεισόδια ακολούθησαν συλλήψεις, οι οποίες μέχρι το τέλος του συνεδρίου έφτασαν τις 300. Ανάμεσα στους συλληφθέντες και η Έιμυ Γκούντμαν γνωστή ακτιβίστρια δημοσιογράφος, καθώς και 3 άλλα μέλη του Democracy now! . Οι κατηγορίες που τους αποδόθηκαν, ήταν η ‘’ πιθανή πρόκληση ταραχών’’ και η ’’παρεμπόδιση της αστυνομίας στην επιτέλεση του έργου της’’. Όμως, οι συλλήψεις, μαγνητοσκοπήθηκαν από τους ίδιους τους συλληφθέντες και αργότερα ανέβηκαν στο διαδίκτυο (θα τις βρείτε στο you tube η τη σελίδα του Democracy now!). Μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε από τα βίντεο, πως το μόνο που έκανα οι δημοσιογράφοι ήταν να καταγράφουν την πορεία, ενώ η παρεμπόδιση έχει να κάνει με το γεγονός ότι έδειξαν τις σχετικές άδειες μαγνητοσκόπησης του γεγονότος όταν τους συνέλαβαν. Η πράξη της αστυνομίας ήταν παράλογη, παράνομη και αρκετά ενδεικτική για την κατάσταση της δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τελικά οι δημοσιογράφοι αφέθηκαν ελεύθεροι αλλά οι δίκες τους ακόμη εκκρεμούν.
Είναι μάλλον λογικό, τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και η αστυνομία να μην συμπαθούν και πολύ το Democracy now!. Σε μια χώρα όπου κάποιος (Obama) μπορεί να θεωρηθεί υπερπροοδευτικός , ενώ έχει δηλώσει υπέρ της θανατικής ποινής και ενώ έχει ψηφίσει υπέρ της κατασκευής του φράχτη στα σύνορα με το Μεξικό, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την τυραννία του σχετικού, αδυνατώντας να προσδιορίσουμε τα πράγματα. Ίσως επειδή το Democracy now! είναι τόσο συγκεκριμένο, να γίνεται συχνά τόσο αντιπαθητικό στους Ρεπουμπλικάνους αλλά και στους Δημοκρατικούς. Ένας τηλεοπτικός σταθμός που λειτουργεί αποκλειστικά μέσω διαδικτύου και ενώ θα έπρεπε λογικά να βρίσκεται περιορισμένος στην μοίρα αντίστοιχων προσπαθειών, τελικά καταφέρνει να αυξάνει τους θεατές του και να πολλαπλασιάζει τις συνεργασίες του με τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς σε όλη την αμερικανική επικράτεια. Ασκώντας κριτική και παρουσιάζοντας θέματα ή πτυχές που τα μεγάλα media συνειδητά αποφεύγουν, το Democracy now!, περιγράφει αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε αριστερά (με ευρωπαϊκούς όρους) στην Αμερική. Κάτι τέτοιο φαίνεται και από την επιλογή των κατά καιρούς καλεσμένων στο σταθμό: Tariq Ali, Zizek, Chavez, Morales, Chomsky, Howard Zinn.
Η πράξη της σύλληψης, χωρίς συγκεκριμένες κατηγορίες, μοιάζει μάλλον με πολιτική στόχευση. Μπαίνοντας κάποιος στη σελίδα του σταθμού(http://www.democracynow.org/) μπορεί να δηλώσει υποστήριξη στους δημοσιογράφους, να ενημερωθεί περεταίρω για τα γεγονότα καθώς και να έρθει σε επαφή με το αρχείο του σταθμού.
(στην εφημερίδα Εποχή)

Δεν υπάρχουν σχόλια: