Την Τετάρτη τα ξημερώματα, το φεγγάρι εμφανίστηκε κόκκινο, γεμάτο αίμα. Το «ματωμένο φεγγάρι» (έτσι καθιερώθηκε να αποκαλείται, σε μια απόδειξη πως η ζωή μιμείται τα κοινότοπα λογοτεχνικά μοτίβα) προκλήθηκε λόγω της τέλειας ευθυγράμμισης Ήλιου, Γης και Σελήνης με αποτέλεσμα η Γη να καλύψει πλήρως τον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της, βάφοντάς τον στα κόκκινα για μία περίπου ώρα. Το φαινόμενο ήταν ορατό μονάχα στην Αμερική και την Ασία.
Τις ίδιες περίπου ώρες, από το πιο κόκκινο κομμάτι της Ασίας ταξίδευε η φήμη πως το κουρδικό Κομπάνι στα βόρεια σύνορα της Συρίας είναι έτοιμο να παραδοθεί στον στρατό του Ισλαμικού Κράτους. Μια είδηση που πυροδότησε διπλωματική κινητικότητα, αναβρασμό και εξεγέρσεις στις κουρδικές κοινότητες της Τουρκίας και της Ευρώπης, αλλά και όλο και αυξανόμενη ανησυχία για τη φύση, τα όρια και τις ικανότητες του Ισλαμικού Κράτους.
Από όποια πλευρά και αν το κοιτάξεις το Ισλαμικό Κράτος είναι το τελευταίο στάδιο μετάστασης του Ισλαμικού φανατισμού. Ενός φανατισμού που ακόμα και η Αλ Κάιντα (από την οποία ξεπήδησε το Ι.Κ.) περιέγραψε ως ακραίο, ενός φανατισμού που με ακριβώς αυτούς τους όρους διαφημίζει τον εαυτό του. Και αν η σφοδρότητα, η ταχύτητα και η σκληρότητα των μουτζαχεντίν, μοιάζουν ικανές να αλλάξουν τις γεωστρατηγικές ισορροπίες όχι μονάχα της ευρύτερης περιοχής, αλλά και το ευρύτερο δίχτυ ισχύος, είναι καιρός να αλλάξουμε και εμείς κάποιες βεβαιότητες και κάποια συμπεράσματά μας.
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Η Αραβική Άνοιξη και τα κινήματα των αγανακτισμένων περιέγραψαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως εργαλεία φύσει προοδευτικά, ταυτίζοντάς τα με την άμεση δημοκρατία, την άρση της λογοκρισίας, την αυτοοργάνωση. Αυτό που απέδειξε ο ISIS, είναι πως τα μέσα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τους ακριβώς αντίθετους σκοπούς. Τα μέλη του ανεβάζουν μεγάλο αριθμό φωτογραφιών, βίντεο και περιγραφών των μαζικών εκτελέσεων, των αποκεφαλισμών, των βιασμών και των λοιπών βιαιοτήτων. Διαχέοντας ταυτόχρονα με την πληροφορία και το φόβο, οι μουτζαχεντίν καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό να τρομοκρατήσουν τους αντιπάλους τους τσακίζοντας το ηθικό τους. Ταυτόχρονα προκαλούν όλο και πιο έντονα τις ΗΠΑ σε μια άμεση εμπλοκή. Γιατί όπως φαίνεται το Ι.Κ. ορίζει το πλαίσιο και το χρόνο της αναμέτρησης και γνωρίζει καλά πως κάθε αμερικανική βόμβα στην Μέση Ανατολή μεγαλώνει τον αριθμό των μελών του Χαλιφάτου.
Η αμερικανική υποκρισία
Το Ισλαμικό Κράτος (όπως και η μαμά Αλ Κάιντα) είναι σε μεγάλο βαθμό δημιουργήματα των ΗΠΑ (και δεν χρειάζεται να γυρίσουμε πίσω στο σοβιετικό πόλεμο του Αφγανιστάν για να αποδείξουμε κάτι τέτοιο). Πριν την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, η Αλ Κάιντα είχε μηδενική παρουσία στη χώρα. Αφού όμως υπήρξε το μόνο επιχείρημα για την επέμβαση, κάθε πράξη αντίστασης και κάθε ένοπλο επεισόδιο κατά της κατοχικής δύναμης ονομάστηκε Αλ Κάιντα με αποτέλεσμα να τονώσει το γόητρο και τη σημασία του αρχικά ολιγάριθμου στρατού τζιχαντιστών που είχαν βρεθεί στη χώρα και στη συνέχεια να αυξήσει τον αριθμό και την πραγματικότητά του. Η αποσταθεροποίηση της Συρίας (και εδώ καταλογίζονται ευθύνες στις ΗΠΑ) έφερε το διαμελισμό του Ιράκ και την έξαρση του Χαλιφάτου, επιβεβαιώνοντας τη δυνατότητα επέκτασής του από κράτος σε κράτος.
Είναι οι πορτοκαλί στολές που φορούσαν οι δημοσιογράφοι στα βίντεο της εκτέλεσής τους από το ισλαμικό κράτος, αυτές που διηγούνται έναν από τους βασικούς παράγοντες που μας έφερε ως εδώ. Οι στολές αυτές, όμοιες με στολές του Γκουαντανάμο, των φυλακών του Ιράκ και των λοιπών αμερικανικών γκουλάγκ, συμβολίζουν τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις ανακρίσεις, τις επεμβάσεις, τον εξευτελισμό και την δαιμονοποίηση των μουσουλμάνων στο δυτικό κόσμο. Ως ένα βαθμό, το Ισλαμικό Κράτος προκύπτει από τη διαχείριση της δυσαρέσκειας και του θυμού των μουσουλμάνων στη μετά 11/9 εποχή. [Μικρή λεπτομέρεια για να τονιστεί η υποκρισία: τον μήνα που εντάθηκε η συζήτηση γύρω από το Ισλαμικό Κράτος λόγω του αποκεφαλισμού των δημοσιογράφων, στη Σαουδική Αραβία –στενό συνεργάτη των ΗΠΑ- σημειώθηκαν 19 επίσημοι αποκεφαλισμοί. Προφανώς η είδηση αυτή δεν μεταδόθηκε πουθενά για ευνόητους λόγους.]
Η δική μας υποκρισία
Η υπόθεση του Ισλαμικού Κράτους κουβαλάει μέσα της μαζί με τόσες παραμέτρους και την τελευταία πράξη της ισλαμοφοβίας. Η υπερθετική αγριότητα και ο εξωστρεφής φανατισμός, ο αποτροπιασμός και ο τρόμος που προκαλεί η συγκεκριμένη οργάνωση, μοιάζουν παράγοντες ικανοί να καλύψουν το όποιο μετριοπαθές επιχείρημα, την όποια διαχωριστική γραμμή, την όποια ένσταση. Μια βόλτα στο ίντερνετ σε σχόλια κάτω από άρθρα παρόμοιας θεματικής με αυτό θα σας πείσει. Οι μόνιμες παρανοήσεις μας (όπως π.χ. ότι η τζιχάντ είναι ένας από τους πέντε στύλους του Κορανίου), η σταθερή μας άγνοια και η άρνησή μας για πρακτικές προτάσεις, μας κάνει παθητικά επικίνδυνους σε μια εποχή που ο κίνδυνος μαθαίνει να ενεργεί όλο και πιο ακαριαία. Οι δηλώσεις του Νάιτζελ Φάρατζ (σημαιοφόρου πια της ευρωπαϊκής ισλαμοφοβίας) πώς το Ισλαμικό Κράτος απειλεί την ευρωπαϊκή καθημερινότητα (αυτός ήταν ο πυρήνας) είναι απλά προμήνυμα του μέλλοντος με το οποίο συνορεύουμε. Οι εποχές λοιπόν, ζητούν εγρήγορση, βάθος και ακρίβεια.
Μέχρι το επόμενο ματωμένο φεγγάρι στις 4 Απριλίου του 2015, ο κόσμος μοιάζει ικανός να μεταμορφωθεί. Αναμένουμε την έκταση, την τροπή και την έκβαση, απευχόμενοι το κόκκινο του φεγγαριού να έχει καθιερωθεί ως μια χρωματική κοινοτοπία.
(στην εφημερίδα Εποχή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου