Άστεγη Ευρώπη

Η Ουγγαρία ετοιμάζεται να γίνει το πρώτο κράτος στον κόσμο που επιβάλλει συνταγματική απαγόρευση στην παρουσία αστέγων κοντά σε πολιτιστικά ή άλλα σημαντικά αξιοθέατα. Το μέτρο αυτό, ούτε λίγο ούτε πολύ, σημαίνει πως η διαβίωσή των αστέγων ποινικοποιείται σε μεγάλα τμήματα της Βουδαπέστης. Μετά την θεσμοποίηση του ρατσισμού κατά των μεταναστών και των προσφύγων με την αλλαγή του συντάγματος ώστε να απαγορεύει την εγκατάσταση «αλλοδαπού πληθυσμού» στην ουγγρική επικράτεια, ο Βίκτορ Ορμπαν συνεχίζει την επίδειξη σκληρότητας εφευρίσκοντας έναν νέο εχθρό. Η αστυνομία θα δίνει κλήση σε κάθε άστεγο που κάθεται σε παγκάκι, πεζούλι ή πάρκο. Σε περίπτωση που δεν πληρώσει το πρόστιμο, -που δεν μπορεί να το πληρώσει- θα μπαίνει στη φυλακή.

«Η κυβέρνηση έχει καταλάβει πως δεν μπορεί να παίζει ατέρμονα το χαρτί της μετανάστευσης, αφού προφανέστατα δεν υπάρχουν μετανάστες στη χώρα. Τα θέματα αυτά μπορεί να παραμένουν χρήσιμα για εθνικές εκστρατείες, αλλά για το εσωτερικό χρειάζεται έναν νέο αποδιοπομπαίο τράγο» αναφέρει στoν Γκάρντιαν ο ιερέας Γκάμπορ Ιβάνι, υπεύθυνος για ξενώνες φιλοξενίας αστέγων στη Βουδαπέστη.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο εξαίσιος Ορμπάν τα βάζει με τους αστέγους. Ήδη από το 2010 το υπουργείο Εσωτερικών είχε καταστήσει ευκολότερο στις δημοτικές αρχές να απομακρύνουν τους άστεγους από τους δρόμους, απόφαση που κόλλησε από το συνταγματικό δικαστήριο. «Συμπεριφέρονται και δρουν με τρόπο ενοχλητικό για τους άλλους και μολύνουν τους δρόμους. Καθιστούν αδύνατη την κανονική χρήση των δημόσιων χώρων, γεννούν φόβο και αηδία στους κανονικούς ανθρώπους». Η ευθύβολη αυτή παρατήρηση δεν διατυπώθηκε από υπάλληλο των SS αλλά από αιρετό άρχοντα και πιο συγκεκριμένα από τον Ρόμπερτ Κόβακς, δήμαρχο του 10ου δημοτικού διαμερίσματος της Βουδαπέστης.

Ας θυμίσουμε εδώ πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 12 Σεπτεμβρίου ψήφισε την ενεργοποίηση του άρθρου 7 της συνθήκης της Ε.Ε. για επιβολή κυρώσεων στην Ουγγαρία λόγω της συνεχιζόμενης παραβίασης των αρχών του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, της ελευθερίας του Τύπου και της εκτεταμένης διαφθοράς. Πρόσφατα, είδε το φως της δημοσιότητας επιστολή στην οποία ο ούγγρος πρωθυπουργός ευχαριστούσε τη Χρυσή Αυγή για τη στήριξή της στη συγκεκριμένη ψηφοφορία.
Ο Ορμπάν ως φαινόμενο έχει σημασία γιατί μοιάζει να προεικονίζει ένα (όχι και τόσο μακρινό) ενδεχόμενο της Ευρώπης. Την κατεύθυνση ενός δεξιού κόμματος το οποίο πιέζεται από την άνοδο του φασισμού με αποτέλεσμα να υιοθετήσει πλήρως την ατζέντα του και να την εφαρμόσει. Ο Ορμπάν είναι ένας πολιτικός που έστησε τις πρόσφατες εκλογικές του επιτυχίες πάνω στο (ανύπαρκτο για την Ουγγαρία) πρόβλημα του προσφυγικού. Αποδεικνύοντας έτσι πως ο ρατσισμός προϋπάρχει των προβλημάτων και των θεμάτων με τα οποία συνδέεται. Μέλος της μαύρης διεθνούς (αν και το κόμμα του τυπικά παραμένει στην ομάδα του λαϊκού κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο) μαζί με τη Λεπέν, τον Σαλβίνι, τον Στράχε, την Εναλλακτική για τη Γερμανία και λοιπές εκδοχές σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, ο Ορμπάν παραμένει ένα από τα πιο ξεκάθαρα σύμβολά της. Υπό την καθοδήγηση του εισαγόμενου από τις ΗΠΑ ακροδεξιού Στιβ Μπάνον, η μαύρη διεθνής σηκώνει το ανάστημά της, εφαρμόζει τις πολιτικές της και δείχνει τον ορίζοντα μιας Ευρώπης των εθνών και του μίσους. Σε μια ήπειρο που τρεμοπαίζει, άνευρη και γερασμένη, αδύναμη και φοβική, ανίκανη τελικά να αποτρέψει το οτιδήποτε, ακόμη και την κατάρευσή της.
Το μέτρο για τους αστέγους περιγράφει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την πολιτική της μαύρης διεθνούς. Μια πολιτική ανερυθρίαστα απάνθρωπη που επιλέγει πώς μοιράζεται η ιδιότητα του ανθρώπου, το δικαίωμα στην ύπαρξη, την επιβίωση ή την εξαφάνιση. Είναι ένα μέτρο το οποίο στοχεύει σε μεγάλο βαθμό στο συμβολικό και όχι στο πρακτικό αντίκρισμα. Ένα μέτρο που περιγράφει την κάθε άλλη πολιτική επιλογή με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Ένα μέτρο ταυτότητα μια χώρας και μιας εποχής. Σε μια άστεγη Ευρώπη που παζαρεύει κάθε μέρα τη ψυχή της και την χάνει.

(στην εφημερίδα Εποχή)