Ο Richard Pryor, πέθανε το 2005. Αποτέλεσε κωμικό πρότυπο για τρείς γενιές κωμικών, μετατρέποντας την stand up κωμωδία από απλή καταμέτρηση αστείων και γέλιου σε μια ιδιαίτερη μορφή αφήγησης, σε μια συγκεκριμένη μορφή τέχνης. Ο Pryor αποτέλεσε τον κωμικό που μετέβη τα όρια από διασκεδαστής των λευκών, σε κριτικό των φυλετικών διακρίσεων. Τα γκέτο, η φτώχια, η πρέζα και οι συμμορίες έγιναν σύντομα τα κύρια θέματα της προφορικής κωμωδίας του. Πιο ειλικρινής από οποιονδήποτε άλλο κωμικό, ο Pryor δεν δίστασε να μετατρέψει τις παραστάσεις του σε προσωπικές εξομολογήσεις, μπροστά σε ένα αχανές κοινό. Ο βιασμός του σε παιδική ηλικία, ο καιρός που πέρασε στη φυλακή, η καρδιακή προσβολή, οι εξαρτήσεις του και οι 7 διαλυμένοι γάμοι του, αποτέλεσαν τις καλύτερες στιγμές τις κωμωδίας του. Πιο γνωστός σήμερα για τις ταινίες του με τον Τζιν Γουάιλντερ, ο θρύλος του Pryor επιβιώνει ως ένα μόνιμα σατυρικό παρόν, μέτρο και όριο κάθε σύγχρονου stand up κωμικού (έγχρωμου ή μη). Όπως τον περιέγραψε ο ομότεχνός του Τζέρι Σάινφελντ, ο Pryor ήταν ‘’ο Πικάσο του επαγγέλματός μας’’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου