Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Από την εξέγερση στην κωµωδία


Μαύροι stand up κωμικοί στην Αμερική του Ομπάμα


Το φαινόμενο Μπάρακ Ομπάμα τόσο πριν όσο και μετά τις προεδρικές εκλογές, αναδιαμόρφωσε τον τρόπο που ο υπόλοιπος κόσμος βλέπει την Αμερική, αλλά και η ίδια η χώρα τον εαυτό της. Πέρα από τον αμφιλεγόμενο πολιτικό του προοδευτισμό, ο οποίος ήδη έχει αρχίσει να απογοητεύει αρκετούς, η πορεία του Αφροαμερικάνου γερουσιαστή έφερε στο προσκήνιο τη σημασία της μαύρης αμερικανικής κοινότητας, αλλάζοντας (τουλάχιστον σε επίπεδο συμβολισμών) και επαναπροσδιορίζοντας την παρουσία της, ανακεφαλαιώνοντας την συμβολή της στην πολιτική, την τέχνη την κουλτούρα γενικά. Η βράβευσή του με το Νόμπελ ειρήνης έχει να κάνει μάλλον περισσότερο με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ήλθε από την άνοδο του φαινομένου και λιγότερο με τις ίδιες τις πολιτικές του αποφάσεις ή στόχους.
Η μαύρη μουσική, η λογοτεχνία, το ντύσιμο και τα κουρέματα ή η συμβολή των αφροαμερικανών στον αθλητισμό, έχουν εδώ και καιρό κατοχυρωθεί, ως πολιτιστική παραγωγή της ίδιας της Αμερικής και όχι μιας έγχρωμης μειοψηφίας της. Πολιτιστικές κατακτήσεις όπως η Τζαζ ή τα μπλουζ ανήκουν πια στην ευρύτερη κληρονομιά του δυτικού πολιτισμού στον 20ο αιώνα. Η μαύρη κοινότητα, ήδη από την δεκαετία του 30 και την αναγέννηση του Χάρλεμ άρχισε να αυτοπροσδιορίζεται με βάση τα δικά της χαρακτηριστικά, την σύντομη ιστορία της, την καταγωγή, τους φόβους και τις επιδιώξεις της. Η κουλτούρα του ‘’ μαύρου διασκεδαστή’’ των λευκών εξορίστηκε από την κοινότητα. Ο νέος μαύρος καλλιτέχνης, ήταν πρωτότυπος και ειλικρινής, στρατευμένος στο χρώμα του και αφοσιωμένος στους αδερφούς του. Ο μουσικός, ο ποιητής, ο ζωγράφος άλλαξαν υπόσταση. Τι έγινε όμως με τους μαύρους κωμικούς, τους παραδοσιακούς δηλαδή διασκεδαστές; Πως ριζοσπαστικοποιήθηκε το χιούμορ και ποια είναι η μαύρη κωμωδία σήμερα; Μια σειρά κωμικών απαντούν με τη βιογραφία τους στο παραπάνω ερώτημα.
( το παρόν κείμενο αλλά και τα κείμενα που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Γαλέρα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: