Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Ο διασημότερος Ελληνας είναι μετανάστης




Προφανώς ο τίτλος είναι προβοκατόρικος, αφού πρώτον δεν υπάρχει μονάδα μέτρησης της δημοφιλίας και δεύτερον πως η ίδια η δημοφιλία δεν αποτελεί κάποια αξία που θα λάβουμε σοβαρά υπόψη. Το γεγονός όμως πως ο τίτλος αυτός μπορεί και να ευσταθεί είναι το θέμα αυτού εδώ του άρθρου.
Ο λόγος φυσικά για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ο οποίος στην τέταρτη χρονιά του στο NBA και σε ηλικία 22 ετών ετοιμάζεται να συμμετάσχει στο All-star Game στη Νέα Ορλεάνη, πιθανότατα μάλιστα ξεκινώντας ως βασικός στην πρώτη πεντάδα της Δύσης (το άρθρο γράφεται Πέμπτη απόγευμα, τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμα γνωστά).
Η ιστορία ενός Ελληνονιγηριανού ο οποίος μέσα σε τέσσερα χρόνια κατάφερε από την άσημη ελληνική Α2 κατηγορία να γίνει σημαία μιας ομάδας και μιας πόλης, παίκτης franchise των Milwaukee Bucks, μοιάζει σχεδόν εκτός των ορίων της λογικής, σαν να υιοθετεί την αισιόδοξη αφαίρεση της πλοκής μιας σαπουνόπερας ή ενός παραμυθιού, σαν να μην μπορεί να εξηγηθεί. Αυτό ακριβώς όμως που είναι σημαντικό είναι ότι η διαδρομή αυτή είναι απολύτως εξηγήσιμη, ορατή, εύκολα ανιχνεύσιμη.
Γιατί μπορεί για τον υπόλοιπο κόσμο ο Αντετοκούνμπο να είναι το Next Big Thing του NBA, ένας παίκτης που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.
Σε μια εποχή που τα μεγάλα κορμιά των center εκλείπουν και κυριαρχεί η ταχύτητα και η ευστοχία των βραχύσωμων guard, το παιχνίδι του Γιάννη κινείται ακριβώς αντίθετα.
Ενας παίκτης με σωματική δομή τέτοια ώστε να μπορεί να παίξει ουσιαστικά σε όλες τις θέσεις, είναι σήμερα ο ψηλότερος guard στην ιστορία του NBA.
Εκεί που άλλοι guard θα στηριχθούν στο τρίποντο, αυτός θα αντιπροτείνει τη διείσδυση και τον αιφνιδιασμό.

Θυμίζοντας σε μέγεθος τον Magic Johnson και σε εκρηκτικότητα τον Lebron James, ο Γιάννης αποτελεί ήδη ένα μπασκετικό φαινόμενο (δεν θα ήθελα να επεκταθώ άλλο μπασκετικά.
Δεν είναι ο τομέας μου. Αν κάποιος θέλει να μάθει περισσότερα για τον παίκτη Γιάννη Αντετοκούνμπο, θα τον παρέπεμπα στα εκτενή αφιερώματα της ιστοσελίδας The BallHog.net).
Για εμάς εδώ όμως είναι πολύ περισσότερα. Είναι ένας άνθρωπος που καταφέρνει να ενσαρκώσει τις αντιφάσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας και να τις στρέψει προς μια θετική κατεύθυνση.
Χωρίς δηλώσεις ή μανιφέστα, απλώς με το παράδειγμά του, απλώς με το όμορφο παιχνίδι.
Μιας κοινωνίας ικανής να σε εκπλήξει θετικά ή αρνητικά με την παράδοξη φιλοξενία της ή τον παράλογο ρατσισμό της.
Για εμάς εδώ ίσως να αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα όπλα απέναντι στον καθημερινό ρατσισμό, ως ένα από τα βασικά επιχειρήματα απέναντι σε μια κουβέντα που αποκλείει τα επιχειρήματα.
Γιατί ο Αντετοκούνμπο δεν μιλάει στο πολιτικό αισθητήριο ή στη συγκροτημένη άποψη ενός Ελληνα, εισβάλλει στο θυμικό γεννώντας αντανακλαστική αποδοχή, διδάσκει συνύπαρξη μέσα από τον αφιλτράριστο θαυμασμό.
Κάνει τη φυλετική υποκρισία να αναδιπλώνεται και να στρέφεται ενάντια στον εαυτό της.

Και ακόμα και αν κάτι τέτοιο δεν θα μοιάσει ποτέ ειλικρινές, σε αυτήν ακριβώς την ανειλικρίνεια εμείς εντοπίζουμε μια νίκη.
Οταν κάποιος θα προσπαθήσει να κρύψει παλιές απόψεις και δοξασίες (π.χ. όσοι δεν ψήφισαν το νομοσχέδιο για την ελληνική ιθαγένεια, τώρα να ζητωκραυγάζουν) το κάνει γιατί αντιλαμβάνεται πόσο παράταιρη είναι η παλαιότερη άποψή του.
Οχι μόνο αναγνωρίζει το λάθος της (ακόμη και αν συνεχίζει να πιστεύει ακόμη το σωστό της), αλλά με την υποκριτική του στάση την κατοχυρώνει ως περιθωριακή.
Ζω στην Κυψέλη, μια περιοχή έκθετη στον καθημερινό ρατσισμό της μικρής κίνησης.
Κάτσε να περιμένεις πρωί στο ταχυδρομείο της πλατείας Κυψέλης για να δεις τι σημαίνει καθημερινός ρατσισμός, τα σχόλια, τις συμπεριφορές, το ύφος του χ, ψ.
Συχνά νιώθεις απελπισία. Περπατώντας λίγο πιο κάτω η απελπισία εξαερώνεται.
Στη Φωκίωνος βλέπεις μεικτές παρέες παιδιών να παίζουν χωρίς να ρωτάνε για καταγωγή, φυλή ή χρώμα και άλλα τέτοια.
Η συνύπαρξη έχει τη φυσικότητα ενός λέι απ χωρίς αμυντικούς να σε εμποδίζουν.
Είναι αυτά τα παιδιά και άλλα πολλά που θα μεγαλώσουν φορώντας μια φανέλα ενός παίκτη με ελληνικό όνομα και νιγηριανό επώνυμο.
Και το κρίσιμο ερώτημα είναι: μπορείς να γίνεις χρυσαυγίτης όταν μεγαλώνεις με το όνομα του Αντετοκούνμπο στην πλάτη

(στην Εφημερίδα των Συντακτών)

Δεν υπάρχουν σχόλια: