Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

Αγιατόλα οφ ροκεντρόλα*


Οταν η Μάργκαρετ Θάτσερ μετά την αποστρατεία της ρωτήθηκε ποια είναι η μεγαλύτερή πολιτική επιτυχία της απάντησε χωρίς πολλή σκέψη: «οι Νέοι Εργατικοί».
Αυτό που φαίνεται παράδοξο στην πραγματικότητα είναι η περιγραφή της πιο ξεκάθαρης νίκης.
Ο εχθρός σου (ή έστω αυτό που στέκεται απέναντί σου σε κάποια αναμέτρηση) να υιοθετήσει την πολιτική σου ατζέντα, να την υπερασπιστεί με πάθος ως δική του και τελικά να σε κερδίσει ακριβώς με τα δικά σου όπλα και επιχειρήματα.
Το αποτέλεσμα δεν είναι απλώς όμοιο (αφού πάνω-κάτω εξυπηρετεί την ίδια ατζέντα).
Το αποτέλεσμα καταγράφει την πλήρη αποδοχή και κατοχύρωση των θέσεών σου.
Την αντικειμενικοποίηση της ιδεολογίας σου ως μόνης αποδεκτής, τη δημιουργία ενός κοινού τόπου εκεί που κάποτε υπήρχε αντιπαράθεση.
Η νίκη του Τόνι Μπλερ το 1997 δεν σήμανε και τη νίκη των Εργατικών. Στην πραγματικότητα περιέγραφε τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία τους, την πλήρη μετάλλαξη του κόμματος και την υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού ως του μόνου αποδεκτού οικονομικού μοντέλου.
Η ιστορική αλλαγή του άρθρου 4 (του άρθρου που περιγράφει τις αξίες και τους στόχους) του καταστατικού του κόμματος (το 1995) στην πραγματικότητα περιέγραφε την δημιουργία ενός νέου θατσερικού κόμματος στα αριστερά των Τόρις.
Το κόμμα δεν διεκδίκησε την εξουσία για να επιβάλει τις αρχές και τους σκοπούς του, αντίθετα άλλαξε τις αρχές και τους σκοπούς του για να κερδίσει την εξουσία. Και εδώ φτάνουμε στην ουσία του παραδείγματος.
Κλείνοντας αυτή την ιστορική αναδρομή δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η μεγαλύτερη επιτυχία της ελληνικής εκκλησίας τις τελευταίες δεκαετίες σε ιδεολογικό επίπεδο είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο μάθημα των Θρησκευτικών.
Οπως πληροφορούμαστε από τον Μητροπολίτη Υδρας κτλ Εφραίμ στην έκτακτη σύνοδο της Ιεραρχίας: «Πρέπει ἐδῶ ἐξ ἀρχῆς νά δεχθοῦμε ὅτι διάλογος, μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας γιά τήν διδακτέα ὕλη τῶν θρησκευτικῶν στήν ἐκπαίδευση ἔγινε γιά πρώτη φορά».
Ούτε επί Νέας Δημοκρατίας, ούτε επί συγκυβέρνησης με τον ΛΑ.Ο.Σ., ούτε τίποτα.
Τα περισσότερα δημοσιεύματα περιέγραψαν απλώς τα τραγούδια και τα αποσπάσματα που αφαιρέθηκαν από τη διδακτέα ύλη: ένα ινδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι για τον «Ανεμο» που απήγαγε την όμορφη κόρη ενός Ινδιάνου φύλαρχου, τον «Μπαγάσα» του Νικόλα Ασιμου, τη  «Συννεφούλα» του Σαββόπουλου, το τραγούδι «Umbrella» της Ριάνα και μια γελοιογραφία του Economist, η οποία απεικονίζεται ένα πεδίο μάχης γεμάτο με νεκρούς και ένας ένας οι επιζώντες αναφέρουν: «Ολα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο Θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός».
Μαζί με αυτά όμως η εκκλησία έθεσε τους δικούς της όρους στα βιβλία: το ζήτημα της ελευθερίας και του αυτεξούσιου του ανθρώπου, τις πνευματικές δυνατότητες των μαθητών, τις αναφορές σε πρόσφυγες και μετανάστες και γενικότερα ό,τι τους κατέβηκε στο κεφάλι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε και δεν ακούμπησε. Δεν πείραξε την εκκλησία (αν εξαιρέσουμε τη ρητορική επίδειξη του Νίκου Φίλη, η οποία άλλωστε οδήγησε στην καρατόμησή του), αλλά ενδυνάμωσε έμπρακτα την πολιτική επιρροή και εμπλοκή της.
Οπως σε άπειρες περιπτώσεις (πλην ελαχίστων) δεν πείραξε το κατεστημένο των υπουργείων αφήνοντας διευθυντές και  λογής σκοτεινούς τύπους ανέγγιχτους, δεν αποχουντοποίησε την αστυνομία καθώς -με βάση μαρτυρίες αριστερών συνδικαλιστών αστυνομικών- οι ακροδεξιοί είναι οι πιο πρόθυμοι να εκτελέσουν την οποιαδήποτε διαταγή.
Στην προσπάθειά του να συντηρηθεί στην εξουσία δεν πείραξε δομές και συμφέροντα κατεστημένα από την πιο σάπια εκδοχή της μεταπολίτευσης.
Δομές και συμφέροντα που κάνουν τη δημοκρατία σε αυτή τη χώρα να μοιάζει με παράφραση. Δομές και συμφέροντα που γνωρίζει, αλλά ανέχεται.
Στην προσπάθειά του να συντηρηθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάντησε ένα συντηρητικό κόμμα.
Περιμένουμε με ανυπομονησία τη νέα κολεξιόν των ποδιών που σύντομα θα φορέσουν οι ελληνορθόδοξοι μαθητές μας.

*Ο Αγιατολάχ του Rock and Roll: 1) ατάκα από το «Mad Max 2», 2) τραγούδι της μέταλ μπάντας Soulfly, 3) τίτλος ευγενείας του εκάστοτε αρμοδίου της ελληνορθόδοξης εκκλησίας για το ποια τραγούδια είναι αποδεκτά, ώστε να τα διδάσκονται τα παιδιά μας.

(στην Εφημερίδα των Συντακτών)

Δεν υπάρχουν σχόλια: