Σε μια άριστη ταξική ανάλυση προέβη η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, σύμφωνα με την οποία «Επειδή δύσκολα συμβαίνει και να πίνεις πολύ και να καπνίζεις πολύ και να πηγαίνεις να πίνεις πολλούς καφέδες, δηλαδή πρέπει να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα για να επιβαρυνθεί σοβαρά ένα νοικοκυριό και γι’ αυτό μοιράστηκε».
Λίγο αργότερα πληροφορούμαστε πως ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργος Κατρούγκαλος, συνοδευόμενος από τον ειδικό γραμματέα ΣΕΠΕ Γιάννης Σούκο, επισκέφθηκαν τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως.
Και λίγο αργότερα μαθαίνεις πως το υπουργείο Άμυνας θα υποδεχτεί με τιμές αρχηγού κράτους της εικόνας της Παναγίας Σουμελά στο κτίριο του υπουργείου, το οποίο και θα ανοίξει τις πόρτες του για δημόσιο προσκύνημα.
Είναι εικόνα αριστερής κυβέρνησης;
Κάπου εκεί σκέφτεσαι να ανάψεις ένα τσιγάρο ή να πιείς μια μπύρα μπας και χαλαρώσεις (κάτι που φυσικά συμβαίνει δύσκολα μιας και πρέπει να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα) αλλά αποφασίζεις να το αφήσεις αφού θα επιβαρυνθεί το νοικοκυριό σου. Σκέφτεσαι πως η διατύπωση της Θεοπεφτάτου παραπέμπει κατευθείαν σε βιοπολιτική άσκηση εξουσίας η οποία ορίζει το πώς θα διαχειριστείς τη γεύση, τις αισθήσεις, το σώμα σου. Δείχνει μια παντελή έλλειψη αντίληψης για το πώς εκτονώνεται ο κόσμος από τα βάσανα, την κρίση τα μνημόνια. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε μια περίπτωση όπου γίνεται προσπάθεια να επιχειρηματολογήσεις πάνω στα αυτονόητα, να εφεύρεις επιχείρημα εκεί που καλύτερο θα ήταν να σιωπάς.
Σκέφτεσαι την επίσκεψη Κατρούγκαλου στον Σεραφείμ. Αυτόν που μας έστελνε επιστολές εδώ στην «Εποχή» θυμωμένος από άρθρο μας και μας προέτρεπε να μην προβούμε σε πεολειχίες και άλλα τέτοια όμορφα, αυτόν με τις γνωστές σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή, τις σκοταδιστικές απόψεις κατά της φυσικής και άλλων αμαρτημάτων, την υποστήριξη στον Μαρινάκη και τον Μόραλη, τους τόσους λόγους μίσους που εξαπέλυσε κατά καιρούς κατά των ομοφυλοφίλων και άλλα πολλά.
Και στη συνέχεια περνάς στις σκέψεις για την Παναγία Σουμελά, για τον υιοθέτηση του σκοταδισμού ως επίσημου δόγματος, σου έρχονται στο μυαλό εικόνες του ποντιακού εθνικισμού σε διάφορα σωματεία της βορείου Ελλάδας, κραυγές αλυτρωτισμού για τη μικρή αδελφούλα Βόρεια Ήπειρο και την Κωνσταντινούπολη την πρωτεύουσα του ελληνισμού.
Και εκεί σκέφτεσαι: είναι αυτό το πανηγύρι εικόνα αριστερής κυβέρνησης; Και μετά διορθώνεις: είναι αυτό το πανηγύρι εικόνα έστω προοδευτικής κυβέρνησης; Με λίγα λόγια βλέπεις διατυπωμένους σχεδόν όλους τους λόγους που σε οδήγησαν στην αριστερά: την αντίθεσή σου στον σκοταδισμό, τη θρησκοληψία και τον εθνικισμό. Το συντηρητισμό που σου λέει πως το αλκοόλ ή το κάπνισμα είναι ένας κακός τρόπος ζωής από τον οποίο πρέπει να σε προφυλάξουμε. Και ύστερα θυμάσαι τις υποσχέσεις για κατάργηση παρελάσεων, διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους, εκδημοκρατισμού της αστυνομίας και… και…
Και κάπου εκεί βάζεις τα γέλια.
Οργή και φρίκη
Και στη συνέχεια διαβάζεις για τις δύο φωτογραφικές ρυθμίσεις σε σχέση με την υπόθεση των καρτέλ των εργολάβων. Τις δύο ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, οι οποίες προβλέπουν μείωση κατά 15% στα πρόστιμα σε περίπτωση ομολογίας και πλήρη απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη εφόσον πληρώσουν τα πρόστιμα. Για τις δύο ρυθμίσεις που μετατρέπουν την Επιτροπή Ανταγωνισμού σε πλυντήριο ξεπλύματος οικονομικών εγκλημάτων. Και όλα αυτά λίγο μετά την ιδιαιτέρως επιβαρυντική εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού με την οποία κατηγορούνται για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριοι και διεθνείς κατασκευαστικοί όμιλοι.
Και εκεί δεν ξέρεις τι να πεις. Ούτε αναλύσεις, ούτε έξυπνα σχολιάκια, ούτε τίποτα. Οργή και φρίκη, φρίκη και οργή. Εκεί ειλικρινά δεν ξέρεις τι να πεις…
(στην εφημερίδα Εποχή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου